Tot de zeven kerken die in Azië zijn: en ook wij

'Zeggende: ik ben de Alfa en de Omega, de eerste en de laatste; en wat u ziet, schrijf in een boek en stuur het naar de zeven kerken die in Azië zijn; tot Efeze en tot Smyrna en tot Pergamus en tot Thyatira en tot Sardis en tot Filadelfia en tot Laodicea.” (Openbaring 1:11)

De waarschuwende stem, de "grote stem van een bazuin", de eerste woorden die Jezus uitspreekt, spreken rechtstreeks tot het belangrijkste punt voor iedereen, de ultieme realiteit: Ik, Jezus Christus, "Ik ben Alfa en Omega, de eerste en de laatste... Er is geen ander en er is niets belangrijker voor de hele mensheid en hun bestaan! En er is niets belangrijker voor de kerk, wat de kerk ook doormaakt. (Er is hier al veel meer over gesproken in een eerdere post op Openbaring 1:8 “Jezus het begin en einde van alle dingen: inclusief ons“.)

Jezus is de schepper met alle macht over ons. Hij is alles voor ons en alles voor deze zeven kerkgemeenten.

Hij geeft Johannes heel specifiek de opdracht om het boek van Jezus' Openbaring te schrijven en vertelt hem vervolgens hoe hij het moet publiceren: door het naar de zeven gemeenten te sturen.

Elk boek in de Bijbel is geïnspireerd en geleid door God. Veel van de Brieven waren oorspronkelijk gericht aan specifieke individuen en gemeenten, maar God heeft ontworpen dat ze zo zouden worden geschreven dat ze later voor een groter publiek zouden kunnen worden gepubliceerd: "iedereen". Bovendien, en Hij heeft ze beschermd en bewaard in de Bijbel en eist van ons dat we er vandaag naar leven.

'Maar blijf in de dingen die je hebt geleerd en waarvan je verzekerd bent, wetende van wie je ze hebt geleerd; En dat u van kinds af aan de heilige Schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof dat in Christus Jezus is. Alle Schrift is gegeven door inspiratie van God, en is nuttig voor leerstellingen, voor terechtwijzing, voor correctie, voor instructie in gerechtigheid: opdat de man van God volmaakt moge zijn, volledig toegerust voor alle goede werken.” (2 Timoteüs 3:14-17)

Het boek Openbaring is niet anders. Na het derde hoofdstuk van Openbaring zou zelfs de gewone lezer gaan begrijpen dat dit boek duidelijk bedoeld is voor een groter publiek. (Daarom staat in Openbaring 1:3: “Gezegend is hij die leest, en zij die de woorden van deze profetie horen, en bewaren wat daarin is geschreven: want de tijd is nabij.”) Bijgevolg realiseren we ons dat de zeven gemeenten een grotere betekenis hebben dan een fysieke plaats van samenkomst, maar dat ze spirituele toestanden vertegenwoordigen die onder Gods volk hebben bestaan op verschillende tijdstippen in de geschiedenis – en zelfs vandaag de dag. Er is een les voor ons allemaal in de boodschap aan de “zeven kerken die in Azië zijn”.

Het is opnieuw erg belangrijk om de context te herkennen van aan wie de boodschap van Openbaring is gericht: "dienaren" (zie "Openbaring begrijpen"), en de "kerk", de gemeente van de ware dienaren. Jezus spreekt heel specifiek tot de kerk over dingen die de kerk hebben en zullen beïnvloeden. Er zijn zoveel pogingen gedaan om Openbaring uit te leggen als een profetie over fantastische dingen die op aarde gebeuren. Maar dat is niet waar dit bericht over gaat. Het gaat over dingen die de kerk van Jezus raken – zijn dienaren. Het gaat over spirituele omstandigheden die de harten en zielen van individuen aantasten: waardoor ze Jezus en zijn waarheid liefhebben, haten of vervalsen. Het gaat over geestelijke zaken, omdat het geestelijke zaken zijn die de ware dienaren van Jezus Christus het meest raken en aangaan.

Opmerking: De zeven kerken leggen het initiële raamwerk vast voor het begrijpen van de rest van de boodschap van Openbaring. Zie ook de “Routekaart van Openbaring.”