Blind maar je weet het niet

'Omdat u zegt: ik ben rijk en vermeerderd met goederen, en heb aan niets gebrek; en weet niet dat u ellendig zijt, en ellendig, en arm, en blind, en naakt:” (Openbaring 3:17)

Nogmaals, Jezus zei dat zij “niet weten dat u…” “…blind…” Blind – wat betekent dat je geestelijke zaken niet kunt zien en onderscheiden, maar toch gelovend dat je duidelijk ziet! Hoe kan dit zo zijn?

Het is al vaker gebeurd:

• “Hoor, doven; en kijk, jullie blinden, opdat jullie zien. Wie is blind dan mijn dienaar? of doof, als mijn boodschapper die ik heb gestuurd? wie is blind als een volmaakte, en blind als de dienaar van de HEERE? Veel ziende, maar gij merkt niet op; de oren openend, maar hij hoort niet. De HEERE heeft welbehagen om zijn gerechtigheid; hij zal de wet grootmaken en eervol maken. Maar dit is een beroofd en verwend volk; ze zijn allemaal in kuilen verstrikt, en ze zijn verborgen in gevangenissen: ze zijn voor een prooi, en niemand verlost; voor een buit, en niemand zegt: Herstel. Wie van jullie zal hier gehoor aan geven? wie zal luisteren en horen voor de komende tijd?” (Jesaja 42:18-23)
• “Laat ze met rust: het zijn blinde leiders der blinden. En als de blinde de blinde leidt, zullen ze allebei in de greppel vallen.” (Matteüs 15:14)

Je bent blind als je weet wat je anderen moet leren, maar je doet het niet zelf. Het Laodicea-tijdperk is een tijdperk van grote gaven van kennis betreffende spirituele waarheden – maar met deze grote gave van kennis komt een nog grotere verantwoordelijkheid om het vurig lief te hebben, te leven en te delen!

'Wee u, gij blinde gidsen, die zegt: Wie zal zweren bij de tempel, het is niets; maar wie zweert bij het goud van de tempel, die is een schuldenaar! jullie dwazen en blind: want of is groter, het goud, of de tempel die het goud heiligt? En wie zal zweren bij het altaar, het is niets; maar wie zweert bij de gave die erop is, die is schuldig. jullie dwazen en blind: want of is groter, de gave, of het altaar dat de gave heiligt?” (Matteüs 23:16-19)

Wat groter is, de gave van kennis en begrip die we vandaag hebben – of het altaar van God waar de gave volledig is gezuiverd en aan God is gewijd, alleen voor zijn doel en gebruik – wordt niets onthouden. Het geschenk alleen is minder dan waardeloos! Zonder het Heilige Geestvuur van liefde van het offeraltaar dat de gave voor de glorie van God verteert, heeft de gave geen waarde! Wanneer onze liefde "lauw" wordt, vallen we geestelijk "in slaap" in een leven van eigen doelen en plannen - en toch aanbidden we God via kennis van een discipline of vorm.

• "Wat dan? Israël heeft niet verkregen wat hij zoekt; maar de verkiezing heeft het verkregen, en de rest was verblind. (Volgens de geschreven staat heeft God hun de geest van sluimering gegeven, ogen om niet te zien en oren om niet te horen;) tot op de dag van vandaag. En David zei: Laat hun tafel gemaakt worden tot een strik, en een val, en een struikelblok, en een vergelding voor hen. Laat hun ogen verduisterd worden, opdat ze niet zien, en altijd hun rug buigen.” (Romeinen 11:7-10)
• "Zijn wachters zijn blind: ze zijn allemaal onwetend, het zijn allemaal domme honden, ze kunnen niet blaffen; slapen, liggen, liefdevol sluimeren. Ja, het zijn hebzuchtige honden die nooit genoeg kunnen hebben, en het zijn herders die niet kunnen begrijpen: ze zoeken allemaal hun eigen weg, ieder voor zijn gewin, vanuit zijn buurt.” (Jesaja 56:10-11)

We moeten de grote waarheden van het evangelie die we vandaag de dag als het kostbaarst begrijpen, behandelen! We moeten deze waarheden onderling blijven koesteren en vurig naar een verloren en stervende wereld - anders worden we zo blind als de verloren wereld!

'Waardoor ons buitengewoon grote en kostbare beloften zijn gegeven: opdat u hierdoor deel zou hebben aan de goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf dat door lust in de wereld is. En daarnaast, met alle ijver, voeg aan uw geloof deugd toe; en naar deugd kennis; En tot kennisbeheersing; en tot matigheid geduld; en tot geduld godsvrucht; En tot godsvrucht broederlijke vriendelijkheid; en tot broederlijke vriendelijkheid liefdadigheid. Want indien deze dingen in u zijn en overvloedig zijn, maken zij u, dat gij noch onvruchtbaar noch onvruchtbaar zult zijn in de kennis van onze Here Jezus Christus. Maar hij die deze dingen mist, is blind, en kan niet ver zien, en is vergeten dat hij van zijn oude zonden gereinigd was.” (2 Petrus 1:4-9)

Werken we om aan ons geloof toe te voegen: deugd, kennis, matigheid, geduld, godsvrucht, broederlijke vriendelijkheid, naastenliefde? Als we ons op ons gemak voelen met “ons geloof” dan zijn we blind! Als we ons op ons gemak voelen als er geen geestelijke groei is en er weinig zielen worden verlost, en als we ons weinig zorgen maken over het herstel van ware gemeenschap met het Woord en de Geest, dan zijn we echt blind! Als onze liefde niet vurig is, zal onze liefde niet alleen verkoelen jegens de behoeften van de verlorenen, maar ook jegens de Heer zelf, en uiteindelijk zal een gebrek aan liefde, zelfs onder onszelf, duidelijk worden als een getuigenis van onze eigen blindheid:

“Nogmaals, ik schrijf u een nieuw gebod, wat waar is in hem en in u: omdat de duisternis voorbij is en nu het ware licht schijnt. Hij die zegt dat hij in het licht is en zijn broeder haat, is zelfs tot nu toe in duisternis. Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht, en er is geen aanleiding om in hem te struikelen. Maar wie zijn broeder haat, is in duisternis en wandelt in duisternis en weet niet waarheen hij gaat, want dat duisternis heeft zijn ogen verblind.” (1 Johannes 2:8-11)

Merk op waar deze boodschap aan Laodicea binnen de volledige context van de volledige boodschap van Openbaring valt. Zie ook de “Routekaart van Openbaring.”