آیا سنگ سفید با نام جدید نوشته شده دریافت کرده اید؟

«کسی که گوش دارد، بشنود که روح به کلیساها چه می گوید. به هر که پیروز شود از مانا پنهان می‌خورم و سنگ سفیدی به او می‌دهم و بر آن سنگ نام جدیدی نوشته شده است که جز کسی که آن را دریافت می‌کند، کسی نمی‌داند.» (مکاشفه 2:17)

توجه داشته باشید که عیسی گفت که به غلبه‌کنندگان «سنگ سفیدی به او خواهد داد و روی آن سنگ نام جدیدی نوشته شده است که هیچ‌کس آن را نمی‌داند مگر کسی که آن را دریافت می‌کند».

یک "سنگ سفید" به افراد برتر داده شد - و این چیزی است که با نشان دادن تأیید بالاترین مقام: عیسی همراه است. در دنیای باستان آن روز، تقریباً در هر فرهنگ بزرگ، دادن یک سنگ سفید به عنوان نشانه ای از لطف، رفاه یا موفقیت شناخته می شد. دادن سنگ سفید به متهم اغلب به روشی بود که یک قاضی یا حاکم نشان می داد که یک متهم "بی گناه" است.

اکنون در این نشانه تأیید، عیسی گفت که «نام جدیدی نوشته خواهد شد» که آن نیز (مانند مانای پنهان) از دانش بیشتر پنهان خواهد بود – اما برای کسانی که «آن را دریافت می‌کنند» شناخته شده است. این سنگ نشان دهنده لطف ویژه خداوند نسبت به قوم واقعی خود است، به ویژه زمانی که آنها به دروغ متهم شده باشند مانند "آنتیپاس شهید وفادار من بود که در میان شما کشته شد، جایی که شیطان در آن ساکن است(مکاشفه 2:13 را ببینید). کسانی که به راستی او را پذیرفته اند و او را دوست دارند و اطاعت می کنند از آن او هستند و شاهد این پذیرش را خودشان می شناسند، نه منافقان دروغین.

«زیرا همه کسانی که توسط روح خدا رهبری می شوند، پسران خدا هستند. زیرا شما روح اسارت را برای ترس دوباره دریافت نکرده اید. اما شما روح فرزندخواندگی را دریافت کرده اید که به وسیله آن فریاد می زنیم ابا ای پدر. خود روح با روح ما شهادت می دهد که ما فرزندان خدا هستیم. وارثان خدا و مشترک وارثان مسیح. اگر چنین است که با او رنج می‌بریم، تا با هم جلال پیدا کنیم.» (رومیان 8:14-17)

مقدسین واقعی ممکن است به خاطر «راستی و وفادار بودن» رنج ببرند، اما باید از برکت شهادت «نام جدید» در روح خود برخوردار شوند تا آنها را تسلی داده و نگه دارد. یک نام «خانوادگی» جدید به این دلیل که پذیرفته شده‌اند – و همچنین، مؤمنان واقعی در مجموع با مسیح «ازدواج» می‌کنند، و در آن فرزندخواندگی و ازدواج، نام خانوادگی واقعی خانواده خدا را نیز به خود می‌گیرند.

«به خاطر صهیون ساکت نخواهم کرد و به خاطر اورشلیم آرام نخواهم گرفت تا اینکه عدالت او مانند روشنایی و نجاتش مانند چراغی که می سوزد بیرون بیاید. و امّتها عدالت تو را خواهند دید و جمیع پادشاهان جلال تو را خواهند دید و تو را به نام جدیدی که دهان خداوند آن را نام خواهد گذاشت، خوانده می‌شوی. تو نیز در دست خداوند تاج جلال و در دست خدای خود تاج جلال خواهی بود. تو را دیگر رها نمی نامند. سرزمین تو دیگر ویران نخواهد بود، بلکه تو را هفزیبه و سرزمین خود را بیوله می نامند، زیرا خداوند از تو خوشش می آید و زمین تو ازدواج خواهد کرد. زیرا همانطور که جوانی با باکره ازدواج می کند، پسرانت نیز با تو ازدواج خواهند کرد و همانطور که داماد بر عروس شادی می کند، خدایت نیز بر تو شادی خواهد کرد.» (اشعیا 62:1-5)

در عهد عتیق، نام بنی اسرائیل، دوازده قبیله اسرائیل، (که خانواده برگزیده را توصیف می کند) بر روی سنگ ها حک شده است:

«و دو سنگ عقیق بردارید و نام بنی‌اسرائیل را بر آن‌ها قبر کنید.» (خروج 28:9)

این به عنوان "یادبود" در مورد بنی اسرائیل انجام شد، تا قوم واقعی خدا، که با این سنگ ها نشان داده می شود، توسط کاهن اعظم به عنوان یادبود در حضور خداوند پوشیده شود. پرستندگان واقعی در قلب خود همچنان یادبودی از قوم واقعی خدا را در حضور سایر پرستندگان واقعی و در حضور خداوند به همراه خواهند داشت تا یادی از پرستش واقعی در دل فراموش نشود. (خروج 28:12 را ببینید.)

حکاکی نام 12 قبیله اسرائیل، و حکاکی کلمات "قدوسیت خداوند" باید به همان شکلی که "علامت" حک می شود، حک می شد.

«با نقش حکاکی روی سنگ، مانند نقش‌های مهر، نام بنی‌اسرائیل را بر روی دو سنگ حکاکی کن و آن‌ها را به خراش‌های طلا بسازی.» (خروج 28:11)

«و یک بشقاب از طلای ناب بسازی و بر آن، مانند نقش‌های مهر، قدوس برای خداوند، قبر کن.» (خروج 28:36)

مهر، مهر مخصوصی بود (اغلب بر روی انگشتر خود پادشاه قرار می‌گرفت) که برای نشان دادن اصالت از سوی مقامات مربوطه استفاده می‌شد. این امضا به دلایل متعددی مانند ایجاد مهر معتبر بر روی سندی که از اقتدار پادشاه است استفاده می شود. بنابراین نام ویژه روی سنگ سفید از پادشاه عیسی خواهد بود و بالاترین تأیید و اعتبار را برای کسانی که آن را دریافت می کنند، خواهد داشت.

همچنین در عهد عتیق، ایلیا به قوم خدا (که تحت تأثیر ملکه بت پرست جزابل کجاست) نشان می دهد که چگونه با ساختن یک محراب با سنگ هایی که نشان دهنده کل خانواده خدا به عنوان یک مذبح در پرستش خدای واقعی است، عبادت کنند:

«و الیاس به تمام قوم گفت: به من نزدیک شوید. و همه مردم به او نزدیک شدند. و مذبح خداوند را که خراب شده بود تعمیر کرد. و ایلیا دوازده سنگ برداشت، برحسب تعداد قبایل پسران یعقوب، که کلام خداوند بر آنها نازل شد، گفت: نام تو اسرائیل خواهد بود. : و در اطراف مذبح خندقی به اندازه دو پیمانه دانه درست کرد.» (اول پادشاهان 18:30-32)

در مزامیر زمانی را پیش‌بینی می‌کند که تمام قوم واقعی خدا برمی‌خیزند تا سنگ‌های صهیون (محل پرستش واقعی) را به یاد بیاورند و از آنها لذت ببرند تا دوباره پرستش واقعی را بازسازی کنند:

تو برخیز و بر صهیون رحمت خواهی کرد، زیرا زمان لطف او فرا رسیده است. زیرا بندگانت از سنگهای او لذت می‌برند و به خاک آن لطف می‌کنند.» (مزمور 102:13-14)

پرستندگان واقعی امروز سنگ هایی هستند که خانه واقعی خدا را تشکیل می دهند:

«شما نیز مانند سنگ‌های پر جنب و جوش، خانه روحانی و کشیشی مقدّس برای تقدیم قربانی‌های روحانی، مقبول عیسی مسیح برای خدا بنا می‌کنید.» (اول پطرس 2:5)

توجه داشته باشید که این پیام به پرگاموس در متن کامل پیام مکاشفه کجاست. همچنین ببینید "نقشه راه وحی"