พระเยซูทรงรักเรา และทรงชำระเราด้วยพระโลหิตของพระองค์เอง!

“…แด่พระองค์ผู้ทรงรักเรา และทรงชำระเราจากบาปของเราด้วยพระโลหิตของพระองค์เอง” (วิวรณ์ 1:5)

คุณเริ่มเข้าใจความลึกลับอันยิ่งใหญ่ที่พระคัมภีร์นี้แสดงให้เราเห็นได้ไหม

พระเยซูไม่คู่ควรกับความรักและการรับใช้ที่ทุ่มเททั้งหมดของเรา เพราะพระองค์ทรงจ่ายราคาสูงสุดเพื่อเรา และ “ทรงรักเรา และชำระเราให้พ้นจากบาปด้วยพระโลหิตของพระองค์เอง” (วิวรณ์ 1:5) จากทั้งหมดที่กล่าวมาเกี่ยวกับพระเยซู การเป็นราชาแห่งราชาทั้งปวงและลอร์ดแห่งขุนนางทั้งปวง เป็นพระบุตรของพระเจ้า ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ มีอำนาจและฤทธิ์เดชในสวรรค์และโลก นี่ก็เกินพอที่เราจะเข้าใจตำแหน่งของเราต่อหน้าพระองค์ในฐานะผู้สร้างของพระองค์ เพียงแค่ทราบสิ่งนี้เพียงอย่างเดียว เราก็ควรรับรู้จุดยืนของเราและเต็มใจรับใช้พระองค์อย่างง่ายดาย

แต่ยังมีเหตุผลอื่น เหตุผลที่ยิ่งใหญ่และลึกซึ้งยิ่งกว่าเหตุผลและความเข้าใจ ทำไมคนเช่นพระเยซูผู้ยิ่งใหญ่และทรงฤทธานุภาพถึงได้ทำเกินกว่าเหตุที่จะถ่อมตัวลง – ไม่เพียงมาเยี่ยมเราในฐานะหนึ่งในพวกเราเท่านั้น แต่ยังไปไกลกว่านั้นอีก: และตายเพื่อเรา!

ตามที่ระบุไว้แล้วในบล็อกนี้และแสดงให้เห็นโดยพระคัมภีร์ ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้นโดยพระเยซู เมื่อพระองค์ทรงสร้างชายและหญิง พระองค์ทรงทำให้พวกเขาดี แต่ยังทรงประทานความสามารถให้พวกเขาเลือกเองด้วย มนุษย์ (รวมทั้งคุณและฉัน) ต่อต้าน "ความดี" ที่พระเยซูทรงจัดเตรียมไว้แก่เรา และเราก็ไปตามทางของเรา และทำให้ผู้สร้างของเราอับอายเมื่อเราทำ เราสามารถคาดหวังให้เขาไปไกลถึงขั้นรับโทษที่เราสมควรได้รับ เพื่อที่เราจะ "ถูกซื้อคืน" ให้กับพระเจ้าได้ เราทำลายความดีที่เขาทำไปตั้งแต่แรก! ทำไมเขาต้องจ่ายเงินมหาศาลอีกครั้งเพื่อแก้ไขความยุ่งเหยิงที่เราทำและนำเรากลับมา? มันเป็นความผิดของเรา!

“เพราะว่าเจ้าถูกซื้อด้วยราคาสูง เพราะฉะนั้นจงถวายเกียรติแด่พระเจ้าในร่างกายของคุณและในจิตวิญญาณของคุณซึ่งเป็นของพระเจ้า” (1 โครินธ์ 6:20)

“เพราะว่าท่านได้รับเรียกมาก่อนหน้านี้แล้ว เพราะพระคริสต์ทรงทนทุกข์เพื่อเรา ทรงปล่อยให้เป็นแบบอย่างแก่เรา ว่าท่านควรดำเนินตามรอยพระบาทของพระองค์ ใครไม่ทำบาป ไม่พบอุบายในปากของเขา ใครเมื่อถูกดูหมิ่นไม่ด่าอีก ; เมื่อพระองค์ทรงทนทุกข์ พระองค์ไม่ทรงขู่เข็ญ แต่ได้อุทิศตนเพื่อพระองค์ผู้ทรงพิพากษาอย่างชอบธรรม ผู้ซึ่งตัวของเขาเองได้แบกรับบาปของเราไว้ในร่างกายของเขาเองบนต้นไม้นั้น เพื่อที่เราซึ่งตายจากบาปแล้ว จะมีชีวิตอยู่อย่างชอบธรรม เพราะท่านเป็นเหมือนแกะที่หลงไป แต่บัดนี้กลับคืนสู่พระผู้เลี้ยงและอธิการแห่งจิตวิญญาณท่านแล้ว” (1 เปโตร 2:21-25)

การตระหนักรู้และเข้าใจอย่างแท้จริงถึงความรักอันยิ่งใหญ่ที่พระเยซูทรงมีต่อเราในการที่พระองค์สิ้นพระชนม์เพื่อเรานั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นการสำแดงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพระเยซูที่เคยเปิดเผยต่อมวลมนุษย์ ใจของเราแข็งกระด้างและเห็นแก่ตัวถึงแม้จะเริ่มเข้าใจเรื่องนี้หรือไม่? ความลึกลับแห่งความรักอันยิ่งใหญ่ที่พระเจ้ามีต่อเราผู้ไม่คู่ควรนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด!

“สำหรับข้าพเจ้า ผู้ซึ่งน้อยกว่าวิสุทธิชนที่ต่ำต้อยที่สุด ได้รับพระหรรษทานนี้ ที่ข้าพเจ้าจะได้ประกาศแก่คนต่างชาติถึงความร่ำรวยอันหาที่สุดมิได้ของพระคริสต์ และเพื่อให้มนุษย์ทั้งปวงเห็นว่าการสามัคคีธรรมของความลี้ลับนั้นคืออะไร ซึ่งตั้งแต่เริ่มโลกได้ซ่อนอยู่ในพระเจ้า ผู้ทรงสร้างสิ่งทั้งปวงโดยพระเยซูคริสต์ เพื่อว่าบัดนี้ถึงอาณาเขตและอำนาจในสวรรคสถาน คริสตจักรรู้จักพระปรีชาญาณอันหลากหลายของพระเจ้า ตามพระประสงค์นิรันดร์ซึ่งพระองค์ได้ทรงมุ่งหมายในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา” (เอเฟซัส 3:8-11)

ถ้าอย่างนั้นเราควร "แสดงออก" ของ "ศาสนาคริสต์ในสังคม" และยังคงดำเนินต่อไปในความรักและการอุทิศตนที่ไม่ซื่อสัตย์โดยการเจ้าชู้ในสิ่งที่เป็นบาปหรือโดยใช้เวลาส่วนใหญ่ของเราเพื่อจุดประสงค์และความปรารถนาของเราเอง? นี่คือทั้งหมดที่เราต้องนำมาให้พระเยซู? ไม่ว่าเราจะอ้างอะไร เราไม่เข้าใจการเปิดเผยอันยิ่งใหญ่ของความรักที่พระองค์ทรงแสดงต่อเรา:

“แด่พระองค์ผู้ทรงรักเรา และทรงชำระเราจากบาปของเราด้วยพระโลหิตของพระองค์เอง” (วิวรณ์ 1:5)