آیا مراقب جشن ازدواج هستید؟

«پس به یاد بیاور که چگونه دریافتی و شنیدی، و محکم بگیر و توبه کن. پس اگر بیدار نباشی، مثل یک دزد بر تو خواهم آمد و تو نخواهی دانست که در چه ساعتی بر تو خواهم آمد.» (مکاشفه 3:3)

به خاطر بیاورید که در تیاتیرا عیسی در مکاشفه 2:26 به آنها گفت که "کسی که پیروز می شود و اعمال مرا تا آخر نگاه می دارد، به او بر امت‌ها قدرت خواهم داد". اکنون در ساردیس عیسی به آنها یادآوری می‌کند که به گذشته بیندیشند و آنچه را که در تیاتیرا دریافت کرده‌اید و شنیده‌اید «به خاطر بیاورند» و آنچه را که باقی مانده «استحکام بگیرند» و از آنچه به خود اجازه داده‌ای از دست بدهی توبه کنند: کارهای شما در پیشگاه خدا کامل می شود.

اگر تماشا نکنی، اظهار می کند که ناگهان روی آنها می آید و آنها آماده نمی شوند! عیسی همین اخطار را چندین بار حتی در زمانی که هنوز از نظر جسمی روی زمین بود، داد، و یک مَثَل بسیار خاص بیان کرد تا از زنده نگه داشتن عشق سوزان روح القدس، کار کمال، در روح شما هشدار دهد.

مَثَل در مورد 5 باکره عاقل و 5 باکره احمق بود که چراغ داشتند، اما فقط خردمندان روغن اضافی گرفتند (که نشان دهنده حفظ روح آنها با کلام و روح خدا است - متی 25:1-13 را ببینید. .) ناله در نیمه شب ناگهان بلند شد که داماد برای جشن عقد آمده است و هر 10 باکره از خواب بیدار شده بودند، اما چراغ های آن 5 احمق نفت تمام شده بود و خاموش شده بود. آنها «محکم نشدند» و روغن معنویشان تمام شده بود، در نتیجه آماده نبودند و از دست رفتند. فقط کسانی که چراغ روشن داشتند اجازه ورود به جشن ازدواج را داشتند. (چراغ را به خاطر بیاورید، یا شمعدان معرف کلیسا است، و نور شمعدان نشان دهنده عشق فروزان خالص روح القدس و نور روشن کلام در مورد عیسی و کلیسای او است؛ زیرا فقط عشق وفادار به عیسی این را حفظ می کند. نور سوزی - مکاشفه 1:12 را ببینید.)

اکنون عیسی مَثَل را با هشدار به پایان می‌رساند: «پس بیدار باشید، زیرا نه روز و نه ساعتی را که پسر انسان در آن می‌آید، می‌دانید.»

او به ویژه این هشدار را در اینجا می دهد زیرا در عصر کلیسای بعدی، فیلادلفیا، عیسی به طور ناگهانی برای جشن ازدواج با عروس برجسته خود، کلیسای خدا، می آمد. 5 باکره خردمند را می توان به عنوان قوم «واقعی» خدا در میان 5 شرایط کلیسای روحانی: افسوس، اسمیرنا، پرگاموس، تیاتیرا و ساردیس نشان داد. این افراد واقعی برای جشن ازدواج «چراغ‌های خود را اصلاح می‌کردند» (تا روشن‌تر می‌شدند). بسیاری دیگر مانند 5 باکره احمق هستند که فقط یک نام دارند، اما از نظر روحی مرده هستند، و نماینده قوم "سقوط" خدا در طول 5 شرایط کلیسا هستند که قبلاً ذکر شد. این افراد افتاده، اما هنوز مذهبی، برای چنین پیامی در مورد جشن ازدواج یک عروس واقعی آماده نیستند. چراغ هایشان (درک و عشقشان به حقیقت) خاموش شده بود! با این حال، آنها همچنان ادعا می کردند که باکره واقعی هستند و در را می زدند که می خواستند وارد شوند، اما عیسی نخواست به روی آنها باز شود و گفت: "در حقیقت به شما می گویم که شما را نمی شناسم." (متی 25:12)

این بدان معنا نیست که در طول اعصار تاریک تر (اسمیرنا، پرگاموس، تیاتیرا، و ساردیس) که یک کلیسای واضح قابل مشاهده از خدا جدا از همه دروغ ها و تفرقه ها در کوه روحانی صهیون برجسته نبود، مسیحیان واقعی با مسیح ازدواج نکرده بودند. مسیحیان واقعی همیشه با مسیح ازدواج کرده اند، به همین دلیل است که آنها را با نام "واقعی و وفادار" توصیف می کنند. اما آنچه این مَثَل ده باکره نشان می‌دهد این است که وقتی ندای «از میان آنها بیرون بیایید» (یا ندا در «عید» ازدواج که در آن همه با هم جمع می‌شوند تا داماد را جشن بگیرند. آشکار شد که برخی از آن باکره‌ها صادق بودند و چراغ‌های عشق خود را «مرور» کردند تا حتی روشن‌تر شوند.

اما دیگران اجازه داده بودند که عشق واقعی خود به عیسی از بین برود. آنها لایق و آماده نبودند که بخشی از "عید" باشند. کلیساهای دروغین و به اصطلاح مسیحی، عشق و تمایل واقعی به پیروی و اطاعت از مسیح را در وحدت و حقیقت محض به طور مؤثری از بین برده بودند.

در تمثیل 5 باکره دانا و 5 باکره احمق، عیسی، داماد، در نیمه شب برای جشن ازدواج آمد. یهودیان شب را به چهار «نگهبان» تقسیم کردند که هر کدام بر اساس زمان پایان «نگهبان» نامگذاری شدند. اولین مورد از غروب آفتاب تا سه ساعت بعد، حدود ساعت 9 شب شروع شد و "حتی" نام گرفت. دوم از این زمان تا نیمه شب و "نیمه شب" نامیده می شود، از این رو عیسی به ساعت 12 بعد از ظهر به عنوان زمانی اشاره می کند که داماد برای جشن ازدواج برمی گردد. سوم از نیمه شب تا سه ساعت قبل از طلوع آفتاب و به آن «صدای خروس» می گویند. و چهارمین از این وقت تا طلوع آفتاب به نام صبح. امروز ما به یک روز در ساعت 24 ساعته اشاره می کنیم و از نظر فنی، نیمه شب را به عنوان پایان روز می شناسیم، اما در این مثل این لزوماً نشان دهنده پایان روز انجیل نیست. هیچ کس نمی داند که پایان زمان، پایان روز انجیل چه زمانی خواهد بود (به جز خدای پدر)، اما ما می دانیم که نزدیک است. ده باکره از خواب بیدار شدند، و هنوز بسیاری از مردم در یک آشفتگی به اصطلاح "مسیحیت" قاطی شده اند که نیاز به بیدار شدن از خواب برای شب بسیار زیادی دارد!

«و این که زمان را می‌دانیم، که اکنون وقت آن است که از خواب بیدار شویم، زیرا اکنون نجات ما از زمانی که ایمان آورده‌ایم نزدیک‌تر است. شب سپری شده، روز نزدیک است، پس بیایید کارهای تاریکی را کنار بگذاریم و زره نور بپوشیم.» رومیان 13:11-12)

اکنون عصر کلیسای ساردیس، دوره پنجم کلیسا، تقریباً به تاریخ‌های 1730 تا 1880 می‌رسد. (درباره چگونگی تعیین این تاریخ‌های تقریبی از کتاب مکاشفه‌ها بعداً گفته خواهد شد.) اما حتی اگر پیام به ساردیس برای کلیسای واقع در ساردیس، و برای عصر کلیسای ساردیس، امروز از نظر معنوی باید مراقب باشیم که به خواب نرویم و خود را نیز از دست ندهیم. مانند اینکه همه رساله ها امروز برای ما هستند، پیام ساردیس نیز امروز برای ما است.

«پس مراقب باشید، زیرا نمی‌دانید که صاحب خانه کی می‌آید، شام یا نیمه‌شب، یا هنگام بانگ خروس یا صبح، مبادا که ناگهان آمدن شما را در خواب بیابد. و آنچه به شما می گویم به همه می گویم مراقب باشید.» (مرقس 13:35-37)

«اما برادران، در مورد زمان‌ها و فصل‌ها، نیازی ندارید که من برای شما بنویسم. زیرا خودتان کاملاً می دانید که روز خداوند مانند دزدی در شب فرا می رسد. زیرا هنگامی که می گویند: صلح و امنیت. آنگاه هلاکت ناگهانی بر آنان نازل می‌شود، مانند درد زایمان بر زن باردار. و آنها فرار نخواهند کرد. اما شما ای برادران، در تاریکی نیستید تا آن روز شما را مانند دزد فرا گیرد. شما همه فرزندان نور و فرزندان روز هستید. ما نه از شب هستیم و نه از تاریکی. پس ما نیز مانند دیگران نخوابیم. اما بیایید مراقب باشیم و هوشیار باشیم. زیرا کسانی که می خوابند، شب می خوابند. و مستان در شب مست می شوند. اما ما که اهل روز هستیم هوشیار باشیم و سینه بند ایمان و محبت را به تن کنیم. و برای یک کلاه ایمنی، امید نجات. زیرا خدا ما را برای غضب قرار نداده است، بلکه برای به دست آوردن نجات توسط خداوند ما عیسی مسیح، که برای ما مرد، تا چه بیدار باشیم و چه بخوابیم، با او زندگی کنیم.» (اول تسالونیکیان 5:1-10)

هنگامی که مردم از نظر روحی "نظاره گر" نیستند، شیطان همیشه از این سوء استفاده می کند تا افراد دروغین را در میان آنها بیاورد که حقیقت را به سازش بکشاند و آنها را تقسیم کند و آنها را نزد خود جمع کند:

«پس مواظب خود و تمام گله باشید که روح القدس شما را بر آنها ناظر قرار داده است تا کلیسای خدا را که او با خون خود خریده است، تغذیه کنید. زیرا این را می‌دانم که پس از رفتن من، گرگ‌های ستمگر در میان شما وارد می‌شوند و به گله رحم نمی‌کنند. همچنین از خودتان مردانی برمی خیزند و سخنان نادرست خواهند گفت تا شاگردان را به دنبال خود بکشانند. پس مراقب باشید و به خاطر داشته باشید که در عرض سه سال دیگر هر شب و روز با اشک هشدار ندادم.» (اعمال رسولان 20:28-31)

از آنجایی که مردم «خوابیدند» و «نظاره گر» نبودند، به همین دلیل پس از رسولان سازش به وجود آمد و مردم ادیان خود (کاتولیک و فرقه‌های پروتستان را متفرق کردند) و بسیاری از آموزه‌ها را ایجاد کردند و آنها را «مسیحی» نامیدند. همچنین به همین دلیل است که عیسی در مَثَلی این اتفاق را پیشگویی کرد و در آن نیز توضیح داد که چگونه در زمان مقرر، خدمت واقعی او برای موعظه حقیقت کامل فرستاده می‌شود تا پرستندگان واقعی جدا از پرستندگان دروغین جمع شوند:

”

مَثَل دیگری برای ایشان بیان کرد و گفت: پادشاهی آسمان به مردی تشبیه شده است که در مزرعه خود بذر نیکو پاشید. گذشته ی فعل خوابیدندشمنش آمد و در میان گندم ها گز کاشت و به راه خود رفت. اما هنگامی که تیغ روییده شد و میوه آورد، علف نیز ظاهر شد. پس خادمان صاحبخانه آمدند و به او گفتند: «آقا، آیا بذر نیکو در مزرعه خود کاوش نکردی؟ پس از کجا گزیده می شود؟ او به آنها گفت: دشمنی این کار را کرده است. غلامان به او گفتند: پس آیا می‌خواهی برویم و آنها را جمع کنیم؟ اما او گفت: نه. مبادا در حالی که گیلاس را جمع می کنید، گندم را نیز با آنها ریشه کن کنید. بگذارید هر دو تا درو با هم رشد کنند و در زمان درو به دروگران خواهم گفت: ابتدا علف‌های حشره را جمع کنید و در دسته‌هایی ببندید تا بسوزانید، اما گندم را در انبار من جمع کنید.» (متی 13:24-30)

آغاز این «درو» خاص که در آن عصاره از گندم جمع‌آوری می‌شود، به‌ویژه در عصر کلیسای فیلادلفیا، تقریباً در سال 1880 (پایان عصر کلیسای ساردیس) شروع شد. به یاد داشته باشید که در ساردیس، عیسی هشدار داد که اگر آنها تماشا نکنند. او در ساعتی که انتظارش را نداشتند به سراغ آنها می آمد.) از حدود سال 1880، حقیقت کامل توسط یک خدمت واقعی به صدا درآمد: نجات از گناه، تقدیس طبیعت و پر شدن روح القدس واقعی برای زندگی بدون گناه. زندگی، و یگانگی و یگانگی حقیقی و ناگسستنی کلیسای خدا. (این را مطلقاً نباید با جنبش مدرن "کلیسا" اشتباه گرفت، که در آن کلیساهای مختلف "اتحاد می‌کنند" اما در عین حال از نظر آموزه تقسیم می‌شوند و هنوز به طور کامل از گناه رهایی نمی‌یابند.) عیسی از ما می‌خواست که این تمثیل را به وضوح درک کنیم. بنابراین او آن را بعداً در متی فصل سیزدهم توضیح داد:

«سپس عیسی جماعت را فرستاده، به خانه رفت و شاگردانش نزد او آمده، گفتند: «مثل حشره صحرا را برای ما بازگو. او پاسخ داد و به آنها گفت: «کسی که بذر نیکو می کارد، پسر انسان است. میدان، دنیاست. بذر خوب فرزندان پادشاهی هستند. اما گز، فرزندان شریر است. دشمنی که آنها را کاشت شیطان است. برداشت پایان جهان است. و دروگران فرشتگانند. پس گز جمع شده و در آتش سوزانده می شود. در پایان این جهان نیز چنین خواهد بود. پسر انسان فرشتگان خود را می فرستد و آنها از ملکوت او همه چیزهای بدکار و گناهکاران را جمع خواهند کرد. و آنها را در کوره ای از آتش خواهند انداخت، ناله و دندان قروچه خواهد بود. آنگاه عادلان مانند خورشید در پادشاهی پدرشان خواهند درخشید. هر که گوش برای شنیدن دارد، بشنود.» (متی 13:36-43)

«کوره آتش» که تارها در آن ریخته می‌شوند، موعظه احکام کلام خدا علیه: گناه، تفرقه، آموزه‌های دروغین، مسیحیان دروغین، کلیساهای دروغین، و غیره است. موعظه پیام وحی همه این است. در باره! این یکی از دلایل اصلی اینکه عیسی پیام مکاشفه خود را داد! برای کمک به ارواح صادق برای جمع آوری جدا از باطل، به طوری که آنها فقط عیسی را در اتحاد کامل با یک عروس واقعی او خدمت کرده و پرستش کنند: کلیسای خدا.

آیا تماشا کرده اید؟ آیا این پیام مانند یک دزد به سراغ شما آمده است؟

توجه داشته باشید که این پیام به ساردیس در کجای متن کامل پیام مکاشفه قرار دارد. همچنین ببینید "نقشه راه وحی"