خدا همیشه "در ابرها" به سوی ما آمده است

"اینک او با ابرها می آید..." (مکاشفه 1: 7)

ابرها» در سراسر عهد عتیق و جدید به عنوان یک موضوع آشکار استفاده می شودشاهد حضور ترسناک و مهیب «خدای متعال» توانا. در عهد عتیق آنها ابرهای قابل مشاهده فیزیکی، پر از قدرت (رعد و برق و رعد و برق لرزان زمین) و اقتدار ترسناک بودند. وقتی بنی‌اسرائیل از اسارت مصر خارج شدند، حضور هراس‌انگیز خداوند به‌صورت ابر همراه آنان شد.

«و خداوند در روز در ستون ابری پیشاپیش ایشان رفت تا ایشان را راهنمائی کند. و در شب در ستونی از آتش تا آنها را روشن کند. روز و شب رفتن: نه ستون ابر را در روز و نه ستون آتش را در شب از حضور مردم برداشت.» (خروج 13:21-22)

هنگامی که موسی ده فرمان عهد را از خدا دریافت کرد، گواه حضور خدا ابر بود، و دوباره «آتش بلعنده» که با آن ابر همراه بود. حضور خدا در ابر یک حضور «پف‌کرده سبک» نبود.

«و موسی به کوه رفت و ابری کوه را پوشاند. و جلال خداوند بر کوه سینا ساکن شد و ابر آن را شش روز پوشاند و روز هفتم موسی را از وسط ابر ندا داد.د و منظر جلال خداوند در نظر بنی‌اسرائیل مانند آتشی بود که بر بالای کوه می‌خورد. و موسی به میان ابر رفت و او را به کوه برد و موسی چهل روز و چهل شب در کوه بود.» (خروج 24:15-18)

این دو نمونه قبلی بیشتر یک حضور ترسناک بود، زیرا بنی اسرائیل اغلب نافرمانی و ناراضی از عبادت و خدمت به خدا بودند. اما مواقعی در عهد عتیق وجود داشت که حضور خدا در ابر برای قوم خدا یک برکت بود. زمانی بود که همه چیز در زندگیشان مرتب بود و عبادتشان خالصانه و عاشقانه بود. هنگامی که خداوند از دل بندگان مطیع (و نه فقط از زبان) واقعاً مورد تکریم قرار می گیرد، خشنود می شود. عیسی گفت: «زیرا هر جا دو یا سه نفر به نام من جمع شوند، من در میان آنها هستم.» (متی 18:20) و بنابراین ما در عهد عتیق می بینیم که وقتی بنی اسرائیل به درستی دور هم جمع شده بودند با احساس قلبی، عبادت مطیع خداوند، برکت حضور خداوند در میان آنها بزرگ بود: در ابر!

«و چنان‌که شیپور‌نوازان و آوازخوانان یکی بودند، یک صدا در ستایش و سپاس خداوند شنیده می‌شد. و چون صدای خود را با شیپورها و سنجها و آلات موسیقی بلند کردند و خداوند را ستایش کردند و گفتند: زیرا او نیکوست. زیرا که رحمت او تا ابدالاباد است. پس خانه پر از ابر شد، یعنی خانه خداوند. به طوری که کاهنان نمی توانستند به دلیل ابر به خدمت بایستند، زیرا جلال خداوند خانه خدا را پر کرده بود.» (دوم تواریخ 5:13-14)

چگونه عیسی هنوز در میان قوم خود آمده است؟ "اینک او با ابرها می آید!" امروز این ابرها ابرهای روحانی قوم واقعی خدا هستند، هنگامی که دور هم جمع می‌شوند تا عبادت کنند و شاهد رحمت و محبت عظیم عیسی مسیح در نجاتشان باشند و قلب‌هایشان را برای اطاعت از ایمان پاک کنند!

• «از آنجا که ما نیز با ابر عظیم شاهدان احاطه شده‌ایم، بیایید هر سنگینی و گناهی را که به آسانی ما را فرا می‌گیرد کنار بگذاریم، و با شکیبایی در مسابقه‌ای که پیش روی ما قرار گرفته است بدویم و به عیسی نگاه کنیم. نویسنده و تکمیل کننده ایمان ما؛ که برای شادی پیش روی او صلیب را تحمل کرد و شرم را تحقیر کرد و در سمت راست تخت خدا نشست.» (عبرانیان 12:1-2)

• «اما اگر همه نبوت کنند، و یکی بی‌ایمان یا یک بی‌علم وارد شود، از همه متقاعد شده است، از همه داوری می‌شود. پس بر زمین افتاده، خدا را عبادت می‌کند و خبر می‌دهد که خدا در شما به حق است.» (اول قرنتیان 14:24-25)

آیا در روز پایانی او نیز در ابرها خواهد آمد؟ مطمئناً، زیرا کتاب مقدس به وضوح این را به ما می گوید. شایسته است در این صورت کاری را که از نظر روحی انجام می دهد روزی از نظر جسمی نیز انجام دهد. اما در آن روز آخر، مانند بنی‌اسرائیل که از مصر بیرون آمدند، هنگامی که عیسی می‌آید، در ابرها مانند ابری از برکت برای راستین و مؤمنان و مانند آتشی بلعنده برای نافرمانان و بی‌وفایان خواهد بود. .

در مورد "ببین، او با ابرها می آید" چیزهای بسیار زیادی برای گفتن وجود دارد که باید در مطلب بعدی وبلاگ من بیشتر به آن پرداخته شود.